uszkodzenia ciała

См. также в других словарях:

• uszkodzenie — n I 1. rzecz. od uszkodzić. 2. lm D. uszkodzenieeń «miejsce uszkodzone; defekt, usterka» Pracuje przy naprawie uszkodzenia. 3. lm D. uszkodzenieeń «zmiana tkanki, narządu pod wpływem uderzenia, uciśnięcia, zgniecenia, oparzenia itp.» Uszkodzenie… …   Słownik języka polskiego

• ulec — rzad. ulegnąć dk Vc, ulegnę, ulegniesz, ulegnij, uległ, uległszy ulegać ndk I, ulecam, ulecasz, ulecają, ulecaj, ulecał 1. «zaprzestać walki uznając czyjąś przewagę, wyższość, poddać się, skapitulować; zostać pokonanym» Ulec w nierównej walce.… …   Słownik języka polskiego

• opatrunek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. opatruneknku {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} to, co służy do nakładania na uszkodzenia ciała, zwykle kawałek gazy, wata, często nasączone lekiem i utrzymujący to we właściwym… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• połowiczy — ∆ med. Porażenie połowicze, niedowład połowiczy «bezwład połowy ciała lub upośledzenie ruchowe jednostronne występujące w wyniku uszkodzenia rdzenia kręgowego, ogniskowego uszkodzenia ośrodków korowych mózgu na skutek krwotoku tętnicy mózgu,… …   Słownik języka polskiego

• stłuczenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. stłuc. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}stłuczenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. stłuczenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} miejscowe obrażenie ciała, bez… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• balsam — m IV, D. u, Ms. balsammie; lm M. y 1. «mieszanina związków organicznych wytwarzana przez niektóre rośliny, najczęściej drzewa tropikalne, wydzielana w wypadku uszkodzenia tkanki rośliny, odznaczająca się aromatycznym zapachem, rozpuszczalna w… …   Słownik języka polskiego

• krwotok — m III, D. u, N. krwotokkiem; lm M. i «wylew krwi w następstwie uszkodzenia ścianki naczynia krwionośnego lub serca» Krwotok wewnętrzny, zewnętrzny. Krwotok tętniczy, żylny, miąższowy. Krwotok płucny. Krwotok z nosa. Krwotok do jam ciała …   Słownik języka polskiego

• stłuczenie — n I 1. rzecz. od stłuc. 2. lm D. stłuczenieczeń «obrażenie ciała, polegające na uszkodzeniu tkanek głębiej położonych, bez uszkodzenia skóry, powstałe wskutek tępego urazu mechanicznego; stłuczone miejsce na ciele» Bolesne stłuczenie. Stłuczenie… …   Słownik języka polskiego

• drgawki — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. drgawkiwek {{/stl 8}}{{stl 7}} mimowolne drgania ciała spowodowane skurczami poszczególnych grup mięśni, będące wynikiem uszkodzenia układu nerwowego, padaczki, zaburzeń metabolicznych, gorączki itp. : {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dziura — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. dziurze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} otwór wydrążony w głąb lub zrobiony na wylot jakiegoś przedmiotu (ciała stałego), będący wynikiem celowego działania lub uszkodzenia… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• paraliżować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk Ia, paraliżowaćżuje, paraliżowaćany {{/stl 8}}– sparaliżować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować unieruchomienie części lub całości ciała na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień